2020 yılında Genel Cerrahi Profesörü unvanını aldı. Reflü ve obezite cerrahisi alanlarında yoğun deneyime sahip olan Dr. Toydemir, çalışmalarına bu alanlarda devam etmektedir.Obezite Ameliyatı fiyatları, tedavi süreci, sonrası dikkat edilmesi gerekenlerle ilgili yazımızın devamını okuyabilirsiniz.
Devamını Oku Randevu AlObezite cerrahisi şiddetli obezite ve buna bağlı yandaş hastalıkların tedavisinde etkili ve kalıcı bir yöntemdir. Gastrik bypass ve tüp mide ameliyatı gibi prosedürlerle hastaların hem fiziksel hem de metabolik sağlıkları iyileştirilebilir. Araştırmalar bu cerrahinin tip 2 diyabetli bireylerde ölüm oranını belirgin şekilde azalttığını ve bilişsel işlevlerde iyileşme sağladığını göstermektedir. Ancak cerrahi müdahaleler riskler barındırır ve bu nedenle hasta seçimi kapsamlı bir değerlendirme ve uzun vadeli takip süreci gerektirir. Ameliyat sonrası dönemde besin eksikliklerinin önlenmesi ve yaşam tarzı değişikliklerinin sürdürülmesi tedavinin başarısı için kritik öneme sahiptir. Bu süreç uzman ekip desteğiyle yönetilmelidir.
*Obezite Ameliyatı hakkında size en iyi şekilde geri dönüş yapabilmemiz için tüm alanları doldurmanızı öneririz.
Obezite cerrahisi morbid obezitenin tedavisinde modern tıbbın en yenilikçi alanlarından biri olarak önemli bir evrim süreci geçirmiştir. İlk cerrahi müdahaleler 1950’lerde bağırsak rezeksiyonu geçiren hastalarda kilo kaybının gözlemlenmesiyle başlamıştır. Bu gözlemler ince bağırsağın büyük bir kısmının bypass edilmesini içeren jejunoileal bypass (JIB) prosedürünün geliştirilmesine yol açmıştır. Ancak ciddi metabolik ve karaciğer sorunları gibi komplikasyonlar nedeniyle JIB uzun vadeli bir çözüm olamamıştır.
1960’larda Dr. Edward Mason gastrik bypass prosedürünü geliştirerek modern obezite cerrahisinin temel taşlarını atmıştır. Mason küçük bir mide poşu oluşturarak yiyecek alımını kısıtlayan bu prosedürle aynı zamanda bağırsak hormonlarını da düzenleyerek kilo kaybını teşvik etmiştir. Bu yaklaşım obeziteyle ilişkili hastalıkların iyileştirilmesinde etkili bir yöntem olarak kabul edilmiş ve Mason’a “obezite cerrahisinin babası” unvanını kazandırmıştır.
1970’ler ve 1980’ler mide boyutunu küçültmeye odaklanan farklı kısıtlayıcı prosedürlerin geliştirildiği bir dönemdir. Bu yıllarda Mason dikey bantlı gastroplasti (VBG) yöntemini tanıtmış ancak uzun vadeli düşük başarı oranları ve komplikasyonlar nedeniyle bu yöntem zamanla terk edilmiştir.
1990’ların başı laparoskopik tekniklerin cerrahiye entegre edilmesiyle büyük bir dönüm noktası olmuştur. Dr. Alan Wittgrove tarafından gerçekleştirilen ilk laparoskopik Roux-en-Y gastrik bypass (RYGB) ameliyatı cerrahi güvenliği artırmış ve iyileşme süresini kısaltmıştır.
2000’lere gelindiğinde tüp mide ameliyatı (SG) popülerlik kazanmıştır. Başlangıçta daha karmaşık cerrahiler için bir aşama olarak uygulanan SG zamanla bağımsız bir prosedür haline gelmiş ve günümüzde en sık yapılan bariyatrik cerrahilerden biri olmuştur. Bu prosedür düşük komplikasyon oranları ve etkin kilo kaybı sonuçlarıyla dikkat çekmektedir.
Obezite cerrahisi tarih boyunca hasta güvenliği ve etkinliği artırmak için sürekli yeniliklerle ilerlemiş ve milyonlarca bireyin yaşam kalitesini artırmıştır.
Obezite Ameliyatı hakkında detaylı bilgi ve randevu için iletişime geçin!
Obezite cerrahisi şiddetli obezite ile mücadele eden ve diğer tedavi yöntemlerinden yeterli sonuç alamayan bireyler için etkili bir tedavi seçeneğidir. Bu cerrahi müdahalenin uygunluğu hastaların Vücut Kitle İndeksi (VKİ) eşlik eden yandaş hastalıklar yaş ve psiko-sosyal durum gibi çeşitli kriterlere göre değerlendirilir.
VKİ Kriterleri:
Obezite cerrahisi için genellikle VKİ eşikleri belirleyicidir. VKİ’si 35 kg/m² veya daha yüksek olan bireyler yandaş hastalıklar olmasa dahi cerrahi için uygun adaylardır. Bunun yanı sıra VKİ’si 30-34,9 kg/m² arasında olan ve tip 2 diyabet veya hipertansiyon gibi metabolik hastalıkları bulunan bireylerde de cerrahi düşünülebilir.
Etnik ve Yaş Faktörleri:
Etnik farklılıklar VKİ eşiklerinin yeniden değerlendirilmesini gerektirebilir. Özellikle Asya popülasyonlarında VKİ’si 25 kg/m²’yi aşan bireyler obez olarak kabul edilebilir ve 27,5 kg/m²’nin üzerindekilere cerrahi önerilebilir. Yaş açısından hem gençler hem de yaşlı bireyler cerrahiye aday olabilir; ancak yaşlı bireylerde cerrahinin riskleri daha dikkatle değerlendirilmelidir.
Yandaş Hastalıklar ve Psiko-sosyal Durum:
Tip 2 diyabet uyku apnesi ve hipertansiyon gibi obezite ile ilişkili hastalıkların varlığı cerrahinin faydalarını artırabilir. Bununla birlikte cerrahi öncesinde hastanın psikolojik durumu yaşam tarzı değişikliklerine uyum kapasitesi ve sosyal desteği değerlendirilmelidir. Depresyon yeme bozuklukları veya yetersiz sosyal destek gibi faktörler cerrahi sonuçlarını olumsuz etkileyebilir.
Obezite cerrahisi her hasta için uygun bir tedavi yöntemi olmayabilir. Bu prosedürün başarılı ve güvenli bir şekilde uygulanabilmesi için belirli kriterlerin göz önünde bulundurulması gerekir. Mutlak kontrendikasyonlar cerrahinin kesinlikle uygulanamayacağı durumları ifade eder. Örneğin tedavi edilmemiş endokrin bozukluklar (hipotiroidizm gibi) cerrahi sonuçları olumsuz etkileyebilir. Benzer şekilde şiddetli kardiyopulmoner hastalıklar cerrahi riskleri ciddi şekilde artırır. Aktif gastrointestinal hastalıklar iyileşme sürecini zorlaştırabilir ve postoperatif komplikasyonlara yol açabilir. Ayrıca aktif madde bağımlılığı veya kontrolsüz psikiyatrik bozukluklar hastaların cerrahi sonrası gerekli yaşam tarzı değişikliklerine uyum sağlama yeteneğini engelleyebilir. Hamilelik de cerrahi için mutlak bir engel teşkil eder.
Relatif kontrendikasyonlar ise dikkatli bir değerlendirme gerektirir. Yaş faktörü 18 yaş altı ve 65 yaş üstü bireylerde cerrahinin potansiyel yararları ve riskleriyle birlikte ele alınmalıdır. Önceki karın ameliyatları cerrahiyi karmaşıklaştırabilir. Beslenme yetersizlikleri preoperatif dönemde düzeltilmelidir. Ayrıca hastaların anlayış ve uyum eksikliği gibi faktörler nedeniyle cerrahiden beklenen faydaları sağlayamayabileceği unutulmamalıdır. Bazı ilaçların özellikle NSAID’lerin uzun süreli kullanımı komplikasyon riskini artırabilir.
Son olarak sigara içme gibi alışkanlıklar cerrahi sonrası iyileşme sürecini olumsuz etkileyebilir. Bu nedenle hastaların prosedür öncesi ve sonrası dönemde sigarayı bırakmaları önemle tavsiye edilir. Fertilite planlaması kadın hastalarda dikkatle ele alınmalı ve cerrahi sonrası hamilelik için kilo stabilizasyonu beklenmelidir.
Obezite cerrahisi şiddetli obeziteyi tedavi etmek amacıyla sindirim sisteminin anatomisini ve fonksiyonunu değiştiren çeşitli cerrahi prosedürleri içerir. En sık uygulanan yöntemler arasında Roux-en-Y gastrik bypass (RYGB), tüp mide ameliyatı (SG), ayarlanabilir gastrik band (AGB) ve biliyopankreatik diversiyon ile duodenal switch (BPD/DS) bulunur. Bu prosedürler farklı mekanizmalarla kilo kaybını destekler ve obeziteye bağlı metabolik sorunları iyileştirir.
Bu yöntem hem yemek alımını sınırlayan hem de besin emilimini azaltan bir tekniktir. Küçük bir mide poşu oluşturularak yemek alımı kısıtlanır. İnce bağırsakların bir kısmı bypass edilir bu da emilimi azaltır. Ayrıca hormonal değişiklikler doygunluk hissini artırır ve kan şekeri kontrolünü iyileştirir. Genellikle laparoskopik yöntemle yapılır ve minimal invaziv olması nedeniyle hasta konforunu artırır.
Bu cerrahide midenin yaklaşık %80’i çıkarılarak kalan mide bir tüp şeklinde bırakılır. Bu işlem ghrelin hormonunun azalmasıyla iştahı kontrol eder ve yemek alımını sınırlayarak kilo kaybını destekler. Teknik açıdan nispeten daha basit olan bu prosedür obeziteye bağlı hastalıkların iyileştirilmesinde de etkilidir.
Midenin üst kısmına yerleştirilen bir bant yemek alımını kısıtlar. Bu yöntem daha az invazivdir ve ayarlanabilir olması nedeniyle avantaj sağlar. Ancak diğer prosedürlere göre daha düşük kilo kaybı oranları ve yeniden cerrahi gerektirme ihtimali nedeniyle günümüzde daha az tercih edilmektedir.
Bu yöntem en yüksek kilo kaybını sağlayan karmaşık bir prosedürdür. Ancak yüksek besin eksikliği riski nedeniyle sıkı tıbbi takip gerektirir.
Obezite cerrahisi şiddetli obeziteyle mücadelede etkili bir tedavi yöntemidir ancak her cerrahi müdahale gibi kısa ve uzun vadeli yan etkiler riski taşır. Kısa vadeli komplikasyonlar arasında kanama, enfeksiyon, anesteziye olumsuz reaksiyonlar ve kan pıhtıları (derin ven trombozu veya pulmoner emboli) yer alır. Ayrıca ameliyat sonrası pulmoner komplikasyonlar örneğin zatürre veya akciğer sönmesi (atelektazi) görülebilir. Cerrahi bağlantı noktalarında meydana gelebilecek gastrointestinal sızıntılar ise ciddi enfeksiyonlara yol açabilir.
Uzun vadeli etkiler genellikle beslenme ile ilgilidir. Demir, kalsiyum, B12 vitamini ve yağda çözünen vitaminlerin (A, D, E, K) emilimi bozulabilir ve bu da anemi, osteoporoz veya nörolojik sorunlara yol açabilir. Dumping sendromu, özellikle Roux-en-Y gastrik bypass sonrası, mide bulantısı, ishal ve hipoglisemiye neden olabilir. Tüp mide ameliyatı sonrası bazı hastalarda gastroözofageal reflü hastalığı (GERD) şiddetlenebilir. Hızlı kilo kaybı safra taşı oluşum riskini artırabilir; bu durum safra kesesinin alınmasını gerektirebilir.
Diğer uzun vadeli riskler arasında bağırsak tıkanıklığı, ülserler ve böbrek taşları bulunur. Psikolojik etkiler de önemlidir; depresyon, anksiyete veya nadiren madde bağımlılığı gelişebilir. Hamilelik düşünen kadınlar için ameliyat sonrası dönemde beslenme yetersizlikleri fetal gelişimi etkileyebileceğinden hamileliğin 12-18 ay ertelenmesi önerilir.
Obezite cerrahisi şiddetli obezite ve obeziteyle ilişkili hastalıkların tedavisinde etkili ve kalıcı bir yöntemdir. Ancak başarı oranı uygulanan cerrahi türü, bireyin yaşam tarzı değişikliklerine uyumu ve uzun vadeli takibe bağlıdır. Farklı cerrahi yöntemlerin sonuçları çeşitlilik gösterir.
Roux-en-Y Gastrik Bypass (RYGB) uzun vadede önemli kilo kaybı sağlamasıyla öne çıkar. Araştırmalar fazla kilo kaybı oranının (EWL) 10 yıl sonunda yaklaşık %60 olduğunu göstermektedir. Tüp mide (SG) ise dünya genelinde en sık tercih edilen prosedürdür ve benzer şekilde %58,3 oranında fazla kilo kaybı sunar. Daha az invaziv bir yöntem olan Ayarlanabilir Mide Bandı (AGB) kilo kaybı açısından diğer yöntemlere göre daha sınırlı sonuçlar verirken geri dönüşümlü olması avantaj sağlar. Bununla birlikte Biliopankreatik Diversiyon ve Duodenal Switch (BPD/DS) en yüksek kilo kaybı oranını (%74,1) sunan bir seçenektir.
Cerrahinin etkileri yalnızca kilo kaybıyla sınırlı değildir. Tip 2 diyabet hipertansiyon ve kardiyovasküler hastalıklar gibi yandaş hastalıkların düzelmesinde etkili rol oynar. Örneğin diyabetin remisyona girme oranı %80’e ulaşabilmektedir. Ayrıca obezite cerrahisi bazı kanser türlerinin riskini azaltabilir.
Obezite cerrahisi dikkatli bir planlama ve hazırlık süreci gerektirir. Bu süreç cerrahinin güvenliğini artırmak ve sonuçlarını optimize etmek için multidisipliner bir yaklaşımı kapsar.
Öncelikle tıbbi değerlendirme yapılır. Hastanın genel sağlık durumu cerrahiye uygunluğu açısından detaylı şekilde incelenir. Kardiyovasküler, pulmoner ve metabolik sistemlerin değerlendirilmesi hayati önem taşır. Kalp hastalığı, hipertansiyon, diyabet gibi yandaş hastalıkların kontrol altına alınması ve uyku apnesi gibi durumların yönetimi planlanır. Bu değerlendirme sürecinde gerekli laboratuvar testleri ve görüntüleme çalışmaları yapılır.
Beslenme hazırlığı cerrahi öncesi sürecin bir diğer kritik adımıdır. Hastalara genellikle ameliyattan önce düşük kalorili bir diyet önerilir. Bu karaciğer boyutunu küçülterek cerrahiyi daha güvenli hale getirir. Ayrıca vitamin ve mineral eksiklikleri tespit edilerek uygun takviyeler başlanır. Beslenme danışmanlığı ile postoperatif dönemdeki diyet değişikliklerine adaptasyon kolaylaştırılır.
Psikolojik değerlendirme hastanın mental ve duygusal olarak cerrahiye hazır olup olmadığını belirler. Depresyon, anksiyete gibi durumlar ele alınır ve gerektiğinde müdahale edilir. Davranışsal danışmanlık sağlıklı alışkanlıkların geliştirilmesine ve duygusal yeme alışkanlıklarının kontrolüne yardımcı olur.
Son olarak eğitim ve yaşam tarzı değişiklikleri ön planda tutulur. Hastalar cerrahi süreci ve sonrası beklentileri anlamak için bilgilendirilir.
Obezite cerrahisi başarılı kilo kaybı ve sağlıkta genel iyileşmeler için etkili bir yöntem olsa da ameliyat sonrası bakım bu başarının sürekliliğini sağlamak açısından kritik bir öneme sahiptir. Bu süreç multidisipliner bir yaklaşımla ele alınmalı ve hastanın ihtiyaçlarına özel olarak planlanmalıdır.
Ameliyat sonrası beslenme sindirim sisteminin iyileşmesine ve yeni anatomik yapıya uyum sağlamasına olanak tanır. İlk aşamada sıvı diyetle başlanır ardından tam sıvı ve püre halindeki gıdalarla ilerlenir. Ameliyattan yaklaşık dört hafta sonra katı gıdalara geçiş yapılır. Besin açısından yoğun protein ağırlıklı bir diyet sürdürmek önemlidir. Ayrıca dumping sendromunu önlemek için yüksek şekerli ve yağlı yiyeceklerden kaçınılmalı sıvı alımı öğünlerden ayrı tutulmalıdır.
Obezite cerrahisi vücudun vitamin ve mineral emilimini etkileyebilir. Bu nedenle gastrik by-pass olmuş hastalar ömür boyu multivitamin, demir, kalsiyum ve B12 takviyeleri almalıdır. Özellikle kadınlarda anemiyi önlemek için demir takviyesi önem taşır. Düzenli laboratuvar testleriyle besin seviyeleri izlenmeli ve takviyeler ihtiyaçlara göre ayarlanmalıdır.
Düzenli fiziksel aktivite kilo kaybını artırır ve metabolik sağlığı destekler. Cerrahiden kısa bir süre sonra hafif yürüyüşlerle başlamak ardından aerobik ve kuvvet antrenmanlarına geçmek önerilir. Bu kas kütlesinin korunmasına ve genel sağlığın iyileştirilmesine yardımcı olur.
Kilo kaybı süreci hastalarda duygusal ve psikolojik değişiklikler yaratabilir. Destek grupları veya bireysel danışmanlık hastaların bu sürece uyum sağlamasına ve sağlıklı alışkanlıklar geliştirmesine yardımcı olabilir.
Düzenli takip ziyaretleri, beslenme, kilo kaybı, kan değerleri ve genel sağlık durumunun izlenmesini sağlar. Uzun vadeli komplikasyon risklerini en aza indirmek için bir uzman ekibiyle yakın takip önemlidir.
Obezite Ameliyatı deneyimli genel cerrahlar tarafından gerekli alt yapıya sahip devlet veya özel hastanelerde yapılır.
Prof. Dr. Toygar Toydemir'in hasta yorumları için Google Haritalar'a göz atabilirsiniz.
Kaynakça
Prof. Dr. Toygar Toydemir - Obezite - Mide Şişkinliğine Ne İyi Gelir? Şişkinlik Nasıl Geçer?Mide [...]
Prof. Dr. Toygar Toydemir - Obezite - Mide Ağrısı Neden Olur? Mide Ağrısına Ne İyi [...]
Prof. Dr. Toygar Toydemir - Obezite - Mide Yanması Neden Olur? Mide Yanmasına Ne İyi [...]
Prof. Dr. Toygar Toydemir - Obezite - Mide Bulantısına Ne İyi Gelir? Mide Bulantısı Neden [...]
Prof. Dr. Toygar Toydemir - Obezite Tedavileri - Obezite Ameliyatı Öncesi-Sonrası SüreçObezite ameliyatı öncesi ve [...]
Prof. Dr. Toygar Toydemir - Obezite Tedavileri - Mide Küçültme Ameliyatının Riskleri Nelerdir?Mide küçültme ameliyatı [...]
Prof. Dr. Toygar Toydemir - Obezite Tedavileri - Tüp Mide Ameliyatı İç Dikişler Ne Zaman [...]
Prof. Dr. Toygar Toydemir - Obezite Tedavileri - Tüp Mide Ameliyatından Sonra Asitli Gazlı İçecek [...]
Deutsch
Български
English